Laugavegssaga- Bjargað úr klóm misyndismanna af "glæpamönnum"

Bý í 101 Reykjavík og var á leið heim fyrir nokkrum vikum,nokkuð seint.Gekk með veggjum til að forðast hið blindfulla dópaða lið sem drullar,mígur og brýtur flöskur fyrir utan heimilið mitt.Allt í einu mæti ég fimm manna gengi er gerir sig líklegt til að ráðast á mig. Byrja að dangla og sparka í mig að tilefnislausu.Sá ég sæng mína útbreidda, enda ekki mikill bardagamaður líkamlega og bjóst við hinu versta.Bað til Guðs um hjálp....og viti menn, hjálpin barst innan mínútu.Allt í einu riðlaðist hópurinn því mætt voru á staðinn nokkur kunnugleg andlit úr hinum svokallaða glæpaheimi Reykjavíkur."Hvað er á seyði hér" heyrði ég sagt og það skipti engum togum, það sást undir iljarnar á genginu fyrrnefnda og hvarf það eins og dögg fyrir sólu.Ekki þekkti ég "glæpamennina", en þeir vildu gefa mér bjór og sýndu mér mikla virðingu í alla staði. Afþakkaði ég bjórinn, sagðist bara vera á leiðinni heim en þakkaði hina óvæntu hjálp. Fékk ég nánast fylgd heim að dyrum og kvöddumst við með virktum. Menn ættu að fara varlega í að dæma samferðafólk sitt og greinilega er ekki allt sem sýnist.

Athugasemdir

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 30.7.2007 kl. 10:19]

Það slær hjarta í öllum..líka svokölluðum glæpamönnum eins og þeimsem björguðu þér þarna um kvöldið. Mikið hlýtur þú að hafa verið feginn minn kæriþ JÁ ÞETTA ER LJÓTA ÁSTANDIÐ OG MAÐUR ÞORIR VARLA ÐA HUGSA HOVRT ÞAÐ GETI VERIÐ AÐ VERÖLDIN ENDURSPEGLI HUGARFARI OG INNRI LÍÐAN MANNANNA. afsakaðu stóru stafina..tók ekki eftir að ég væri með capslokkið á.