Hinn íslenski Hamlet

Þetta er náttúrulega gömul leið sem íslenskir bændahöfðingjar hafa farið um aldir. Til hvers? Til að komast til valda á nýjan leik og fá að gramsa. Í gömlum og kærum munum. Kannski í ættareigu? Ha? Við eigum þetta allt, landið og fólkið, og færum þeim fórn eftir getu. Nú eru það gömlu reglurnar sem gilda: Ég og þú. Kolkrabbinn og SÍS. Silli og Valdi. Björgólfur og Björgólfur. Debet og Kredit.... Bara við tvö.... inn í íslenskra heiðanna ró........       og fjallið............. það hló........ og þó......... það spjó..... korriró... meiri snjó..... og í skaflinum bjó........ kona ein mjó........ hún var með sjó... fyrir mig og Joe...... og Lay Ló, og Ladda og Bo,  eða eins og fuglarnir segja: Kjó kjó kjó........

Samfylking hrærir í blóði

Athugasemdir

[Kjartan Pétur Sigurðsson, 15.10.2008 kl. 17:41]

:)

[Guðmundur G. Hreiðarsson (IP-tala skráð) 16.10.2008 kl. 11:26]

Og náttúrlega Karíus og Baktus, hm.