Hver er fararstjóri í þessari undarlegu fjallaferð?

Blessuð konan. Gott að hún er á lífi. Hver var leiðangursstjóri.... var það Íslendingur eða útlendingur? Hverjum dettur í hug að ganga með ærnum tilkostnaði, á fjöll, þegar allra veðra er von? Kannski eru bara peningar í'essu... fyrir Íslendinga og útlendinga..... hver borgar? Þegar gýs í fjöllunum? Enginn nema ég og þú ..... og presturinn smá. Og Útlendingaeftirlitið.

Búa fólk fyrir niðurferð

Athugasemdir

[Rúnar Már (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 20:36]

Fyrirgefðu en veistu eitthvað um fjallgöngur?

[Jón Snæbjörnsson, 28.3.2009 kl. 20:38]

tja nóg er af tólum og tækjum

[Pétur (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 20:41]

Ertu drukkinn?

[V. Jóhannsson (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 20:43]

Ég veit ekkert um fjallgöngur, en svona áhættufíklar eiga sjálfir að borga kostnaðinn fyrir að bjarga þeim til byggða .  Þetta eru idiot !

[Elín (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 20:59]

Vil nú bara benda þér á að kostnaðurinn við svona aðgerðir er að langmestu leiti greiddur með flugeldasölu, en ekki skattpeningum.

[Svanhildur (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 21:23]

Sammála, þetta fólk á að fylgjast með veðurspá. Allir þeir sem eru að leggja í ferð í fjöll eða á hálendið á að fylgjast með veðurspá. Og hún var ekki góð fyrir þessa helgi. Algjört bull, sama hver borgar.

[Gunnlaugur B Ólafsson, 28.3.2009 kl. 21:28]

Skessuhorn er eitt vinsælast fjallið að ganga á sem undirbúningur fyrir að ganga á Hvannadalshnjúk. Helgarnar eru auðvitað sá tími sem fólk getur helst farið. Alltaf er þörf á að lesa aðstæður og taka tillit til veðurspár. Síðan gera slys ekki boð á undan sér og spurning hvort að hópurinn hefði ekki klárað sitt sjálfur ef það hefði ekki orðið.

[Kristjana (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 21:30]

Þarna hef ég heimildir fyrir því að þarna er aðeins vant fólk á ferð og það er öllu vant. Þegar fólk hins vegar slasast breytast aðstæður mjög og þótti þá ástæða til að ná í sveitina. Ekki rjúka til og ákveða svona gott fólk.

[Óli (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 21:52]

Skessuhorn er örlítið hærra en Esjan, eru það áhættufíklar sem ganga á Esjuna? Fólk getur lent í vandræðum hvar sem er!

[Bergur Thorberg, 28.3.2009 kl. 22:03]

Sjálfur hef ég málað Esjuna meter fyrir meter. Hið fyrra sinn var hún 909m. Hið seinna sinn: 914m. Ég bætti bara við fimm metrum, og mátti vart á milli sjá, hvor var hærri. En ég hef aldrei gengið hana meter fyrir meter. Þá kann ég betur við eter, þegar teknir eru úr mér hálskirtlar.

[Þórmundur (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 22:03]

Ég var sjálfur í þessari göngu, en var í hóp sem fór fyrr af stað niður...  en svo það sé á hreinu fór enginn alla leið því hópnum var snúið við þegar ljóst var að veður var að verða of slæmt.

Vil síðan benda á að leiðangursstjórar voru vel búnir íslendingar, en óhöpp eiga sér stað, jafnvel þó sólin skíni...

[TARA, 28.3.2009 kl. 22:05]

Ætla ekki að dæma hvort þetta var glannaskapur, vítavert kæruleysi eða léleg verðurspá...en hitt er annað mál að við eigum frábærar björgunarsveitir og þeim ber að þakka vel...en hins vegar ætti fólk að hugsa sig tvisvar um áður en það leggur í slíka ferð þegar allra veðra er von og leggur þar með ekki bara sjálft sig í hættu, heldur líka þá sem kynnu að þurfa  ð leita þeirra og bjarga...

[Bobo (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 22:23]

Algerlega sammála ágætum yfirbloggara hérna.  Það á að banna fjallgöngur og helst ætti að banna allar íþróttir og hreyfingu.  Fólk er alltaf að slasa sig í þessu.   Spurning um hvort að við eigum ekki kröfu á að allir þeir sama hafa gaman af þannig vitleysu verði bara að safnast saman og fara og bjarga þessum hópi.   Þannig gætum við haft björgunarsveitirnar okkar í að ditta að húsum og þess háttar hérna í bænum.

[Una Sighvatsdóttir (IP-tala skráð) 28.3.2009 kl. 22:35]

Jah hvernig dettur fólki í hug að ganga á fjöll? Hvers vegna ganga menn á Mt. Everst, Matterhorn, Kilimanjaro og Alpana? Hvers vegna stundar fólk útivist og íþróttir yfir höfuð þar sem líkamlegt álag felur alltaf í sér áhættu á meiðslum eða slysum?

Á fjöllum á vetrartíma er allra veðra von á Íslandi sem annars staðar og ekki yrði mikið úr útivistaiðkun hjá Íslendingum ef þeir hættu sér bara út fyrir dyr í heiðskýru. Allajafna geta vanir fjallgöngumenn með góðan útbúnað, eins og ég tel að hér hafi verið á ferð, sloppið klakklaust frá því þótt aðstæður séu ekki fullkomnar og fengið góða þjálfun í leiðinni fyrir erfiðari göngu s.s. á Hvannadalshnúk þar sem mörg hundruð manns ganga árlega og Skarðsheiðin er m.a. vinsæl æfingaganga fyrir. Á sama tíma í dag var einmitt annar hátt í 100 manna hópur vanra fjallgöngumanna á göngu hinum meginn í Skarðsheiðinni, á leið á Heiðarhorn án teljanlegra vandræða þótt ekki væri farið alla leið á toppinn vegna veðurs.

Staðreyndin er hinsvegar sú að slysin geta alltaf orðið, hvort sem er á fjöllum eða við sjávarmál og þá breytast leikar. Það ber ekki vott um mikinn skilning eða kærleik að ráðast þá með skömmum að þeim sem slasast, hvort sem um er að ræða fótboltaleik eða fjallgöngu.

[TARA, 28.3.2009 kl. 22:47]

Já, slysin gera ekki boð á undan sér enþað er talsverður munur að slasa sig í boltaleik niðri í byggð eða í fjallgöngu langt frá mannabyggðum og við alls konar aðstæður þar sem ekki er einu sinni víst að hægt sé að bjarga nokkru...mér finnst síkur glæfraleiðangur hæpinn...ef þú vilt leggja þitt eigið líf í hættu, þá gerðu það, en skrifaðu undir skjal þess efnis að þú viljir ekki leggja líf annarra í hættu og viljir enga björgun.

[Steini (IP-tala skráð) 29.3.2009 kl. 00:23]

Það er alveg átakanlegt hvernig fólk getur látið við fórnarlömb sem hafa ekkert sér til sakar unnið - annað en að leita eftir hollri hreyfingu utan dyra.

Þegar Esjuslys verða, þá grípur ekki um sig þessi reiði. Og það er auðvitað vegna þess að Esjan er þekkt fjall í huga almennings. Skessuhorn ekki. Og þessi ókunnugleiki vekur ótta og öryggisleysi sem brýst út í þeirri reiði sem við erum að sjá víða hér á bloggum.

Það er eins og umburðarlyndi gagnvart slysum á óþekktari slóðum sé varla til - en þegar slys verða á þekktum stöðum, þá erum við nokkuð róleg. Undarlegt er það.

-Það varð slys til fjalla. Hvernig haldið þið að aðstandendum konunnar hafi liðið í þá níu klukkutíma sem liðu áður en hún komst loks á sjúkrahús? Reynið að sýna lágmarksvirðingu.

Og að öðru leyti er afrek út af fyrir sig að samferðafólk hennar skuli hafa haldið út allan þennan tíma í kyrrstöðu. Sýnir náttúrlega að hópurinn var almennilega útbúinn.

[Þorvaldur Þórsson (IP-tala skráð) 29.3.2009 kl. 00:29]

Ég sé að margir vilja taka til máls hér og hafa margt og mismikið vit á málunum. Ég skal bara segja nákvæmlega eins og er að það er ákaflega auðvelt að sitja við tölvuna heima í hlýjunni og vera í dómarasæti. Nú hef ég klifrað þennan austurhrygg ansi oft og farið nokkrum sinnum upp norðvestur hlíðina í ísklifri. Þetta fjall er ekki svo rosalega tæknilegt en samt eru þarna klettahöft sem eru þannig að ef eitthvað ber út af geta hlutirnir gerst. Nákvæmlega eins og ef þú er niðri á laugarveg og dettur í hálku og bíll keyrir yfir fótinn á þér þá þarf að hjálpa þér. Þarna hefur einhver kona dottið aðeins og það þarf ekki að vera meira en 1-2 mertrar til þess að þú komist ekki langt. Það að fólkið gat kallað á hjálp og beðið eftir hjálparmönnum segir sitt. Það þar virkilegt æðruleyri til að bíða í svona aðstæðum. Vitið til ég hef verið í svona aðstæðum. Þið sem setjið ykkur í dómarasætið hafið þið hundsvit á fjallamennsku??? Ég tel mig hafa mikið vit á henni. Þetta er lýsandi dæmi um að allt gekk upp því fólkið komst til byggða og sennilega hlýtur enginn varanlegan skaða af. Ég hef verið fjölda mörg ár í björgunarsveit og veit að björgunarsveitarmennirnir voru ekkert að hneykslast á þessu fólki því þeir vita sjálfir vel að þegar þú leggur á brattan getur ALLL  gerst.

[TARA, 29.3.2009 kl. 01:20]

Ég vil ekki hætta lífi mínu að óþörfu og má hafa þá skoðun að aðrir eigi ekki heldur að gera það og ef maðurinn minn væri í útkalli vegna fífldirfsku einhvers þá yrði ég ekki ánægð, sérstaklega ekki ef hann slasaðist eða léti lífið eins og hefur komið fyrir björgunrmenn...og segi enn að ég þekki vel til þessara aðstæðna.

Svo segi ég Amen og ekki orð um það meir...

[Una Sighvatsdóttir (IP-tala skráð) 29.3.2009 kl. 02:15]

Það má nú bæta því við að jafnvel þótt þessi gönguhópur hefði verið á ferðinni um hásumar í júlílogni og 20 stiga hita þá hefði SAMT þurft að kalla til björgunarsveita vegna þess einfaldlega að þú berð ekki fótbrotna (eins og mér skilst að hafi komið fyrir) manneskju niður fjall með höndunum einum, alveg óháð því hvort hitinn er undir eða yfir frostmarki.

Þetta þekkja björgunarsveitarmenn vel vegna þess að þeir sjálfir stunda göngur, ísklifur, sig og aðra útivist sem áhugamál allan ársins hring og kunna, líkt og vant fjallafólk gerir, að vera úti í ýmsum aðstæðum - ekki bara í júlí.

[Trausti Björn Ingvarsson, 29.3.2009 kl. 06:30]

Ég vill taka sterklega undir með nokkrum hérna.

Slysin gera ekki boð á undan sér. Það er engin glæfraskapur né áhættufíkn að ganga á fjöll. Sjálfur hef ég gengið á Skessuhorn og mörg önnur hættulegri fjöll innanlands sem og utan án þess að lenda í óhappi, guðs sé lof.

Við í björgunarsveitunu gerum okkur fyllilega grein fyrir áhættunni sem fylgir okkar starfi en það gildir það sama um okkur og alla aðra. Við erum og verðum til taks alltaf og fyrir alla. Óháð aðstæðum og ástæðum.

[Ragnheiður Arna Magnúsdóttir (IP-tala skráð) 29.3.2009 kl. 11:22]

Get bara ekki séð neinn mun á þessu "óhappi" og þegar björgunarsveitir eru að bjarga einhverjum útlendinga greyjum úr þvílíkum háska einhverstaðar á öræfum..........

Þá setjast allir Íslendingar með sína feitu rassa og setja útá...hvað var þetta fólk að asnast þarna í brjáluðu veðri og illa búið og það á sko að borga fyrir þetta og blariblari......

Það er eðlilegt að maður SPYRJI SIG hvað var þetta fólk að gera þarna þegar veðrið var brjálað og spáin líka!!!! Vitandi að ef eitthvað kæmi uppá þá yrði rosalega erfitt að komast að þeim!!!!hneyksl.....

ps: Bergur þú ert bara flottastur!!!