Streets of London

Allt sem ég skrifaði um heimildarmyndahátíðina á Patreksfirði um liðna helgi reyndist vera lygi. Að því hef ég komist núna. Ég var tekinn. Af vinum mínum og fjölskyldu. Þess vegna segi ég hugsanlega á næstunni sögur frá London. Þær verða allar sannar. Því get ég lofað ykkur. Allir hlógu dátt. Sérstaklega fíflið ég. Nema í byrjun. Það er að segja þegar ég hafði áttað mig á því, hvernig var í pottinn búið. Sumir vina minna eiga von á glaðningi. Hvenær? Hvar? Hvernig? Það veit eingöngu ég. En það verður óvæntur glaðningur. Allt var þetta nú bara afmælisgjöf frá dóttur minni, dyggilega studd af móður sinni, sem auðvitað leiddu mig öruggum höndum, báðar tvær, allan tímann, í þessu enska sveitaþorpi, sem sumir kalla, enn þann dag í dag: LONDON.

Athugasemdir

[Sigrún Jónsdóttir, 13.5.2008 kl. 23:38]

Frábær óvæntur glaðningur.

[Guðmundur G. Hreiðarsson (IP-tala skráð) 14.5.2008 kl. 09:42]

Alltaf verið að plata gott og hrekklaust fólk! Maður er bara alveg miður sín

[Bergur Thorberg, 14.5.2008 kl. 12:06]

Segðu! Þú þekkir þetta. Ma ma ma bara.................